23 Haziran 2010 Çarşamba

Geçmişe dair bir özet


Sana gebe kaldığımda 30 yaşında idim.
12 Nisan 2006 çarşamba günü İstanbul Okmeydanı Memorial Hastanesi'nde saat 14.12'de epidural anestezi ile yerküreye 'Merhaba' dedin.
Doğum doktorumuz Altuğ Semiz (ismin ordan geliyor :P, Kağan adını da baban istemişti) idi.
Pediatri doktorumuz Hülya Caner (halen de öyle)
3,620 kg, 51 cm olarak doğdun.
Doğumundan sonra fiziki ve ruhi olarak her şeyimi değiştirdin :P Hani en son 42 beden olan bir insan 34 bedene kadar düştü öyle söyleyeyim :)



6 ay sadece anne sütü ile beslendin.
18 ay boyunca seni emzirdim.
Sen 5,5 aylık iken işe başladım.
2 ay sana Sultan abla baktı, sonra parayı beğenmeyip kaçınca apar topar Beylikdüzü'ne taşındık ve hastalığı nüksedinceye kadar 2 yıl boyunca sana anneannen baktı.
Hiç emzik kullanmadın, ağzına bile almadın.
12 Ocak 2009 tarihinde Minik Dahiler adlı yuvaya gitmeye başladın, altın hala bezli idin.
Çok geç yürüdün, çok geç konuştun, çok geç çişini söyledin.
Dans etmeyi, spor yapmayı, şarkı söylemeyi, su ile oynamayı çok seviyorsun.
Trajikomik bir biçimde büyüyünce 'Astronot' olmak istiyorsun :P
Bazen anneye, bazen babaya düşkünsün.
Doğduğundan beri çok uysalsın.
Doktordan, aşıdan falan hiç korkmuyorsun. Tınmıyorsun bile hatta.
Uykun gelince tazmanya canavarına dönüşüyorsun.
Her yemeği yiyorsun, bazen oburikssin, bazen bir pok yemiyorsun :P
Hiç TV zlemiyorsun (son zamanlarda Bakugan ve Ben10 izlemeye başladın), kendi videolarını seyretmeyi ve fotoğraflara bakmayı seviyorsun ve yüzlerce defa bunları seyrediyorsun.
Yuvada düşmen sonucu ön dişin zarar gördü ve siyahlaştı, bunun dışında bugüne kadar sadece 2 kere antibiyotik kullandın, ciddi rahatsızlığın olmadı, Allah da göstermesin.
Uykuların hala çok düzensiz.

Şimdilik bunlar aklıma geldi be kuzucum. Sonra yine devam ederim. Yazmak istediğim çok şey var, emin olabilirsin :)

3 yorum:

Emre ÇOBAN dedi ki...

ananın kıymetinii bill oğluum :))

Unknown dedi ki...

İlk haberini nerde, ne zaman aldığımı hatırlamıyorum; ama bir yeğenim olacağını duyduğum andan beri seviyorum seni.
12 Nisan 2006 çarşamba günü, öğle saatlerinde sınavdan çıktım. Bir mesajım vardı. Ali Deden atmış... "Bir oğlumuz oldu." Hemen o cumartesi tanıştık seninle. Ben seni annenin karnından tanıyordum aslında; ama bu başkaydı. Odamda bir fotoğrafımız duruyor, tanışma hatırası. Tek sorun sen görünmüyorsun; o kadar küçüksün yani, battaniyenin arasında kaybolmuşsun. Bilgisayarımda bir klasör var senin adına; Altuka. Annenle babanın internete koydukları, seyrek görüşmelerimizde benim bolca çektiklerim...
Yakında geliyorum yanına. En azından gördüğünde "hala" desen bana. Daha ne isterim bundan başka =)
Öperim tombul yanacıklarından :D

Nurcan Örtügen Gök dedi ki...

Selcan halasııııııı :)) ne tatlı yazmışsın :)

Yorum Gönder