Onlar 'İNSAN' değil, onlar 'ÇOCUK'

Geçenlerde çizdin. Aramızda geçen konuşma şöyle;

Kuzu: Yucan baaaaaaak, faaliyet yaptım.

Gök Anne: Ah kuzummmmm ne güzel olmuş. Nedir bu çizdiklerin?

Kuzu: Güneş, deniz, yol

Gök Anne: Peki oradaki insanlar kim?

Kuzu: Onlay insan diiil, onlayyy çocukkkk. Sen bilmiyorsun!!!

Gebelik anıları 34-39 haftalar

34. HAFTA

ANNE ADAYI:

Nefes almakta epey zorlanır oldum. Hatta bazı an nefes alamıyorum bile diyebilirim. Bu hafta bahardan kalma bir hava vardı. Bahar aylarını çok severim, bana çok iyi geldi. Üzüntü kaynaklarımı öldürdüm ve gömdüm. Hatta yasını bile tuttum. Bir süre ortaya çıkmasalar iyi olur. Mutsuz olmak ve çevremdeki insanları da mutsuz etmek istemiyorum. Başta Koralp ve doktorum olmak üzere epey can sıktım. Bu hafta sonu diyetisyen ve canım doktorcuğumda idik. Toplamda 8,5 kilo aldım. Bu ay 1 kilo alma hakkım daha var. Herşey yolunda. Canım doktorcuğum da Altuğ’un 2,160 gr olduğunu söyledi. Koca göbüşkolu minik bir oğlum var. Artık kontroller sıklaşacak. Doğuma az kaldı.

BABA ADAYI:

Bu haftasonu havanın ısınmasını fırsat bilerek boğaz da biraz gezdik. Bişeyler yedik içtik. Nurcan çok mutu oldu. Dolayısı ile ben de mutlu oldum. Bu hafta çok güzel bir hafta idi. Oğlum eşim ve ben. İkimiz de bu hafta oldukça mutlu günler geçirdik. Ufaklık da mutluydu sanırım. Habire annesinin karnında oyunlar oynadı. Hafta sonu oğlumuzla buluştuk. Boyumuz biraz kısa ama sağlığımız yerinde. Göbeğimiz ise ilerde gidiyor. Umarım kalan haftalar da bu hafta gibi güzel geçer. Nurcan artık daha çabuk yoruluyor. Diyetisyeni Nurcan’a çok güzel kelimeler söyledi. Doğum sonrası diyet programını bile planladılar. Nurcan mutlu ben mutlu ve tabi ki oğlum da mutlu. Sanırım ...

İlk fabrika gezin

24 Temmuz 2010 cumartesi günü Aylin ablamızın daveti ile Algida'nın Çorlu'daki fabrikasını gezmeye gittik. Huysuzluğun yine had safhada idi. O dereceki bir fotoğrafını dahi çekemedim. Bööö sana. :P