14 Temmuz 2010 Çarşamba

Gebelik anıları 22-27 haftalar

22. HAFTA

ANNE ADAYI:
Bebeğime Bach ve Brahms’ın klasik müzik kasetlerini aldık. Her gün dinleyeceğiz artık. Hareketlerini artık babası da ben de hissediyorum. Doktorcuğumda kontroldeyiz yine. 25 cm 500 gr olmuş miniğimiz beyimiz. Bacak bacak üste keyif çatarken poz verdi bugün beyimiz bize. O iyiymiş ama ben epey kilo almışım. Bu nedenle yediklerimi dengelemem için diyetisyene gitmeye başladım. Sanırım metabolizmam iyi çalışmıyormuş. Bebeğime bir şey olmasından korkuyorum.

BABA ADAYI:
Hafta sonu bebekler için klasik müzik kasetleri aldık. Hiç beklediğim gibi değil. Trafikte dinlerken stresi yok ediyor etmesine de bir gün uyuyabilirim direksiyon başında :) Oğlum bu tınıları duyuyorsa dünyayı nasıl tasvir ediyordur acaba. Bu arada beyimiz ultrasonda göründüğü kadarı ile keyfi yerinde idi. Atmış bacak bacak üstüne annesinden kahve isteyip keyif yapacak, fıstığım benim. Diyetisyene de başladık hafta sonu. Bakalım diyetisyen işe yarayacak mı?

23. HAFTA

ANNE ADAYI:
Gebelikte diyette olmak çok sinir bozucu. Her ne kadar aç kalmasam da istediğin zaman istediğini yiyememek moral bozuyor. Ama her şey benim ve bebeğimin sağlığı için. Ayaklarım şişmeye başladı. Bazen işe falan gitmek istemiyor canım. Yine ruhen dalgalanmaların olduğu bir döneme mi girdim nedir? Uyumak istiyorum sadece...

BABA ADAYI:
Nurcan depresif hareketler göstermeye başladı sanırım. Fiziksel durumundan şikayet edip sürekli uyumak istiyor. İşe gitmek zor oluyor. Diyete başladı. Tabi ben de başladım. Bunun dışında herşey normal.

24. HAFTA

ANNE ADAYI:
Kontroldeyiz bugün. 2. düzey tarama yapıldı. Bebeğimin her şeyi normalmiş. 30 cm 700 gr olmuş. Çok mutlu oldum. Sadece kalp atışlarını çok net dinleyemedi doktor. Umarım ciddi bir şey yoktur. Endişelendim açıkçası. Kötü bir şey olsa söylerlerdi değil mi? Artık bebeğimin ismine de karar verdim. Herkes çok zor bir isim dese de ben kararımı verdim. Tanıştırayım; oğlum Altuğ... Onu çok seviyorum :)

BABA ADAYI:
Kalbiyle ilgili bir sorundan şüphelendiler. Ama bu durum kalbi dinleyemediklerinden de kaynaklanabilirmiş. İnşallah bir terslik olmaz. Çünkü daha çok minik. İsmine karar verdi Nurcan :) Sanırım iki ismi olacak. İsim yüzünden oğlumun sıkıntı çekmemesi gerekiyor ama biz iki isim koyacağız. Sanırım bir tezatlık var bu işte.

25. HAFTA

ANNE ADAYI:
Altuğ’un yatak odasını aldık. Çok güzel oldu. Bir an önce ona kavuşmak istiyorum. Yarım dünya olmuş gibi hissediyorum artık kendimi. 2 hafta öncesine göre öyle değiştim ki. Aynada kendimi tanıyamıyorum. Altuğ ile konuşmak çok hoşuma gidiyor. Konuşunca bana cevap veriyor sanki. Öyle tepikliyor ki. Babası aramızdaki ilişkiyi kıskanıyor adeta. Geceleri beni uyandırıyor, sohbet ediyoruz beraberce, sonra yine uyuyoruz. Sık sık tuvalete kalkmak ise cabası. Gebeliğin en zor kısmı bana göre.

BABA ADAYI:
Hafta sonu oğlumuzun yatak odasını aldık. Belki biraz aceleci davrandık. Ancak gebeliğin son dönemlerinde Nurcan’ın hareket kabiliyetinin azalacağını düşünürsek sanırım doğru bir karar verdik. Sanırım bir iki hafta sonra odasını tamamlarız. Bunun dışında Nurcan geceleri beni uyutmaz oldu. Gecenin köründe kaç kişi kendi kendine konuşur ki? Geceleri sen de uyusana oğlummmm....

26. HAFTA

ANNE ADAYI:
Diyetisyene gittim bu hafta. Fazladan aldığım kiloları dengelemişiz. Şimdiye kadar aldığım kilo normalmiş. Zaman ne çabuk geçti. Göbeğim kocaman oldu. Yolun 2/3’ü bitti. Zor dönemler başlıyor şimdi. Bu arada doğum nasıl olacak acaba diye düşünmekten de kendimi alamıyorum. Geceleri sık sık uyanmaya başladım. Hatta uyumak eziyet olmaya bile başladı diyebilirim. Belim ağrıyor, midem yanıyor, bacaklarıma kramp giriyor. Altuğ’a bir sürü ciciler almaya başladık. Akşamları oturup aldıklarımızı seyrediyorum, sanki içinde o varmış gibi.

BABA ADAYI:
Geceleri uyuyamaz oldum. Gündüzleri ise sürekli şikayet eden bir eşim var. Aşırı hassas bir eşim var. Ne desem küsüyor veya kavga ediyor. Cevap verdiğimde ise ağlıyor. Bunun dışında oğlumun odasına başladık. Boya tamir odanın kurulumu vs. Ama yavaş yavaş...

27. HAFTA

ANNE ADAYI:
Babamız ile isim konusunda nihayet anlaşma yaptık. Oğlumuzun ismi Altuğ Kağan olacak. Çok gergin bir haftadayım nedense. Kimseyi görmek istemiyorum. Devamlı ağlıyorum. Altuğ Kağan öyle tekmeliyor ki sanki tokat yemiş gibi oluyorum. Dışarıdan da görebiliyorum hareketlerini. Bu hafta doktorda idik. Altuğ 985 gr olmuş. Kocaman da bir göbüşü varmış. Şimdilik herşey yolunda ama haftaya fetal eko yapılacak, kalp atışlarını dinleyeceğiz. Bir sorun çıkmamasından başka bir şey düşünemiyorum bu aralar.

BABA ADAYI:
Bu hafta hileli bir çekiliş sonucunda oğlumuzun kesin ismi belirlendi. ALTUĞ KAĞAN. Umarım ömrü de adı gibi güzel olur. Nurcan’ın hassas durumu gittikçe kötüye gidiyor. Bunun dışında oğlumun kalbinde sorun olduğuna dair ikimizde de bir korkulu bekleyiş var. Ya ne kötü bir duygu imiş bu! O daha minnacık... Nolur bişey olmasın...

0 yorum:

Yorum Gönder